Danas, kada je voda postala vrlo dragocena, ekološka svest potakla je ideju da se prečišćena voda naknadnim tretiranjem osposobi za dalju upotrebu. Treći stupanj u prečišćavanju je dezinfekcija otpadnih voda i vrši se: hemijskim putem (hlorisanjem) i izlaganjem ultraljubičastom (UV) zračenju.
UV Dezinfekcija i hemijski tretman
Hlorisanje
Mnogi sistemi za tretman otpadne vode koriste hlorisanje kao dezinfekcionu metodu. Hlorisanje je proces dodavanja hlornih jedinjenja u vodu, čija svrha je uklanjanje svih mikroorganizama. Hlor deluje na enzimski sistem mikroorganizama i na taj način onemogućuje njihovu dalju deobu i rast.
Za dezinfekciju vode koriste se različita jedinjenja hlora, za vodovode se koristi hlorov dioksid, a za otpadne vode gasoviti hlor, natrijum hipohlorit i kalcijum hipohlorit.
UV dezinfekcija vode
UV dezinfekcija je efikasan način za suzbijanje svih bakterija, virusa i spora, uključujući i patogene koji su otporni na hlor, izazivanjem fotohemijskih promena unutar ćelija organizama.
UV zračenje se prostire od 100 do 400 nm dužine (između x-zraka i vidljivog dela spektra). Optimalno UV zračenje je između 245-285 nm. UV dezinfekcija koristi: lampe niskog pritiska koje emituju maksimum na talasnoj dužini od 253.7 nm, lampe srednjeg pritiska koje emituju energiju od 180 do 1370 nm, te lampe visokog intenziteta (pulsnim načinom).
PARTNERI ZA 3D DIZAJN
NOVOSTI
Strateški partneri
